Print

ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๓๐๕

dungtrin_cover

dungtrin_gru2a

 

 

 


อาการของใจที่ถอยออกมาจากการเข้าไปเสพอารมณ์ มีลักษณะอย่างไร

ถาม – การที่จิตตัดอารมณ์และอื่นๆ ออกไปอยู่รอบๆ นี่คืออะไรคะ

ตอบ – ผมเข้าใจว่าคงจะเป็นอาการที่ใจเราถอยออกมา
จากการเข้าไปเสพอารมณ์ หรือว่าเข้าไปสัมผัสอารมณ์
มากกว่าที่จะตัดออกไปนะ
จริงๆ แล้วมันก็เข้ามาอยู่กับอาการทางใจนั่นแหละ
ถ้าหากว่าจิตนะครับมีความรับรู้เข้ามาที่ใจ หรืออาการทางใจอย่างใดอย่างหนึ่ง
ยกตัวอย่างเช่น มีความอุเบกขา มีความเป็นกลาง มีความรู้สึกเฉยๆ
ถ้าหากว่าใจของเราเข้ามาเกาะอยู่กับความรู้สึกเฉยๆ นั้น
ภาพและเสียงที่เข้ามากระทบใจจะดูเหมือนเลือนรางห่างออกไป

หรือเอาง่ายๆ ถ้าประสบการณ์ในชีวิตประจำวันของคนทั่วไป
ก็เช่นถ้าหากมีเสียงทีวีดังอยู่อย่างนี้นะ ชัดๆ เลย
มีบ๊งเบ๊งๆ จากในหนังในละคร
แต่ว่าเราอ่านหนังสืออยู่ แล้วมีความนิ่งนะ
มีความสนอกสนใจ มีความแน่วแน่อยู่กับการอ่านหนังสือ
โดยที่ไม่ส่งใจออกไปเกาะเกี่ยวอยู่กับเสียงที่ได้ยินจากทีวี
แบบนี้มันก็เหมือนกับมีแบ็กกราวด์เป็นเสียงทีวี
คือแว่วๆ เข้ามาแต่ใจของเราเนี่ยไม่เสพอารมณ์
คือไม่เข้าไปสนใจ ไม่เข้าไปเงี่ยหูฟัง
มันรับรู้อยู่นะว่ามีเสียง แต่ว่ามันก็ถูกตัดออกไป
ถูกสกรีนออกไป ไม่ได้เข้ามากระแทกใจเราเต็มที่

ตรงนี้คงเรียกได้ว่าใจของเรามีโฟกัสอยู่ที่ไหน
สิ่งที่ไม่ได้ถูกโฟกัสก็จะถูกสกรีนออกไป
เข้าใจว่าน่าจะประมาณอย่างนี้นะ