Print

ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๓๐๐

dungtrin_cover

dungtrin_gru2a

 

 

 

ทำอย่างไรจึงจะได้พบครูทางธรรมที่ดี

ถาม – ดิฉันเคยมีครูทางธรรมมาหลายท่าน แต่กลับมีความขัดแย้งกันตลอด
ถ้าสวดมนต์แล้วอธิษฐานว่าขอให้พบครูทางธรรมที่ดี
จะช่วยให้สมความปรารถนาได้ไหมคะ

ตอบ - เอาคำถามนี้ก่อนก็แล้วกันนะ                                  
คือเรื่องของครูทางธรรมเนี่ยนะ จริงๆ แล้วเท่าที่ผมสังเกตมา
ไม่ว่าจะในฐานะของศิษย์ ในฐานะของนักเรียน ในวาระแรกๆ
หรือในฐานะของคนที่ได้ให้คำชี้แนะกับคนอื่นมาบ้างเนี่ยนะครับ
ก็อยากจะบอกอย่างนี้ว่า
อย่าคาดหวังว่าเราจะได้ครูที่มาอุ้มหรือว่ามาแบกเราขึ้นฝั่ง

นี่อันนี้เป็นอันดับแรกที่จะต้องทำใจกันไว้ก่อน เป็นเบื้องต้นเลยนะ
เพราะว่ามนุษย์กับมนุษย์เนี่ยนะก็มีกิเลสเหมือนๆ กันแหละ
คนที่เป็นครูไม่ใช่คนที่หมดกิเลสแล้ว
ส่วนใหญ่เนี่ยความคาดหวังของเราที่เราตั้งไว้ให้กับคุณครู
โดยเฉพาะครูที่เราให้ชื่อว่าเป็นครูธรรมะเนี่ยนะ
มักจะมีค่าสูงพอๆ กับหรือใกล้เคียงกับพระอรหันต์
ซึ่งบางทีมันไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ

คนที่เป็นบรมครูผู้มีความพร้อมที่จะสอนทั้งมนุษย์และเทวดาจริงๆ
มีแต่พระพุทธเจ้า
ซึ่งท่านก็ดับขันธปรินิพพานไปแล้วนะครับ ล่วงลับไปแล้ว
สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือธรรมะหรือคำสั่งสอนของท่าน
ยังมีให้อ่านอยู่ครบถ้วนเลย ท่านเคยสอนอะไรไว้
ท่านเคยบอก ท่านเคยชี้แจงอะไรไว้
บางทีนะถ้าหากเราอยากได้ครูดีจริง
เราต้องเข้าหาคนที่ดีที่สุด คนที่ประเสริฐที่สุด
คนที่เหมาะจะสอนทั้งมนุษย์และเทวดามากที่สุด
คือพระพุทธเจ้า

เราต้องมองนะว่าสิ่งที่ยังเหลืออยู่
เป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้าเนี่ย คือธรรมะของพระพุทธองค์

เวลาที่พระพุทธองค์จะเสด็จดับขันธปรินิพพานเนี่ย
ท่านบอกว่าขอให้ธรรมะของท่านเป็นตัวแทนสืบต่อไป
ไม่ใช่แต่งตั้งให้ใครคนใดคนหนึ่ง
ทั้งๆ ที่สมัยนั้นมีพระอรหันต์อยู่เยอะแยะเลยนะ
มีพระอรหันต์ที่สำเร็จอภิญญาทั้ง ๖ ประการ
เหมาะสมที่จะเป็นใหญ่ในทางศาสนาเนี่ย
ท่านก็ไม่ได้ฝากฝังไว้
เพราะว่าบุคคลเหล่านั้นอย่างไรต้องดับขันธ์
คือมีอาการดับขันธ์ สูญสิ้นตามพระพุทธองค์ไปเหมือนกัน
แต่สิ่งที่จะยั่งยืนกว่าชีวิตมนุษย์ ก็คือพระธรรมคำสอน
ซึ่งบัดนี้ก็ยังจารึกไว้อยู่ในรูปของพระไตรปิฎก


ถ้าหากเราตั้งความหวังไว้ว่าเราจะศึกษาธรรม
ที่เป็นคำสอนของพระพุทธองค์จริงๆ
ด้วยการอ่านเอาเองในเบื้องต้น
แล้วค่อยสงสัยอะไร ไปถามคนที่เราเห็นว่าเขารู้จริง
เขาสามารถคลายความสงสัยของเราได้
อย่างนั้นค่อยจะเป็นเหมือนกับมีทั้งตัวเองเป็นที่พึ่ง
แล้วก็มีคนอื่นเป็นแรงบันดาลใจ
หรือว่ามีคนอื่นคอยช่วยแก้ปัญหาให้ในจุดที่เป็นอุปสรรคติดขัดจริงๆ

แต่ถ้าเราหวังว่าจะมีใครสักคนเหมือนกับพระอรหันต์ เหมือนกับพระพุทธเจ้าเป๊ะ
ไม่มีปัญหากับเราเลยในฐานะของมนุษย์กับมนุษย์นะ
ปัญหาระหว่างมนุษย์กับมนุษย์จะไม่มีเลยเนี่ย
มันจะเป็นการคาดหวังที่สูงเกินไป
สูงเกินสเปกของมนุษย์ธรรมดาที่ยังมีชีวิตอยู่ และไม่ใช่พระอรหันต์นะครับ
ก็สรุปง่ายๆก็แล้วกันว่า
ขอให้คาดหวังในธรรมะ อย่าคาดหวังในตัวบุคคลนะครับ