ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๒๗๒

คนเราเกิดมาทำไม

ถาม - คนเราเกิดมาทำไม เหตุใดเราถึงเกิดมาครับ

ตอบ – พอบอกว่าเกิดมาทำไมเนี่ย
มันก็เกิดมามีบ้าง เกิดมาหมดบ้าง
เกิดมาเจอเรื่องโน้น เกิดมาเจอเรื่องนี้
น่าชอบใจบ้าง ไม่น่าชอบใจบ้าง
เนี่ยคือเกิดมาทำไม ต้องเกิดมาเจอความเปลี่ยนแปลง

คุณถามใหม่ดีกว่า ตั้งโจทย์ใหม่ ทำไมถึงเกิดมาต่างกันอย่างนี้
บางคนตัวดำ บางคนตัวขาว บางคนหน้าตาดี บางคนหน้าตาไม่เอาไหนเลย
บางคนตอนหนุ่มๆ เนี่ย สาวติดกันเกรียว หน้าหล่อนะ หุ่นดี
พอเริ่มมีอายุหน่อยเนี่ย เริ่ม แบบ แม้แต่ตัวเองก็ไม่อยากมองตัวเองในกระจกนะ

ความแตกต่างเหล่านี้มาจากไหน
นี่ต่างหากที่พระพุทธศาสนาชี้ให้เห็น
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
นี่คือคำตอบที่สั้นที่สุดที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้
ผู้สั่งสมมโนสุจริต วจีสุจริตและกายสุจริตไว้มาก
ย่อมเป็นผู้ที่ได้แต่อะไรดีๆ เป็นผลตามมา
ผู้ที่สั่งสมมโนทุจริต วจีทุจริตและกายทุจริตไว้มาก
ย่อมได้อะไรที่มันอัปลักษณ์น่าเกลียดเป็นผลตามมา

ง่ายๆ เลยก็คือตราบใดที่เรายังไม่รู้ต้นเหตุของความแตกต่าง
ตราบนั้นเรายังใช้ชีวิตแบบมั่วๆ กัน
อยากจะทำอะไรก็ทำนะ ผิดหรือถูกก็ไม่รู้ตามกติกาของธรรมชาติ
และพ้นไปจากนั้น ถ้าหากว่าเรารู้ว่าธรรมชาติของการเกิดมา
มันก็คือการยังมีกิเลส มันก็ยังมีความเข้าใจผิด
นั่นน่ะมันก็จะเป็นปฏิกิริยาลูกโซ่
ตายชาติหนึ่ง มันก็จะเป็นต้นเหตุให้เกิดชาติใหม่อีก
ไปรับกรรมตามที่ตัวเองก่อไว้นะ

พอเราเข้าใจถูกตามที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้
ว่าถอนเหตุของความเข้าใจผิดเสียได้
เห็นว่ากายใจนี้เป็นเหยื่อล่อให้เกิดอุปาทานยึดมั่นถือมั่นผิดๆ
นี่ตัวนี้แหละที่มันจะรอดจากการเกิดไปได้นะครับ