ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๒๒๘

 ผู้ที่ตั้งใจเดินทางธรรมเมื่อพบด่านทดสอบควรทำอย่างไร

ถาม – คนที่ศึกษาและตั้งใจเดินทางธรรม ได้ผ่านด่านทดสอบหลายๆ ด่าน
จากตึงบ้าง หย่อนบ้าง จนผ่านมาได้รู้ว่าไม่มีอะไรเที่ยง
จะต้องถูกทดสอบจิตตลอดเวลาเลยหรือเปล่าคะ
ทำไมบางครั้งรู้สึกว่าทั้งที่ชีวิตมีความสุขมาก แต่จิตกลับไม่มีความสุขเลย
วิตกกังวลแบบอาการเหมือนคนโดนทดสอบ ต้องทำอย่างไรคะ

ตอบ – จำไว้นะครับด่านทดสอบเนี่ย
มันมีจริงๆ ก็ตอนที่เราตั้งใจจะถอยห่างออกจากชีวิตแบบเดิมๆ
ยกตัวอย่างเช่น คนที่เคยทุศีลมาตลอด ตั้งใจถือศีลขึ้นมาเนี่ย
ช่วงนั้นนะจะมีการระดมกำลังมาทดสอบ
มาให้เรารู้ใจตัวเองว่าเราผ่านไปได้หรือเปล่า
อย่างเช่น ยุงจะรุมกันเข้ามากัด รุมกันเข้ามา
แล้วเราก็จะเกิดข้ออ้างว่าถ้าไม่ตบมันบ้าง ไม่ตอบโต้บ้างเนี่ย
มันก็ทำร้ายเราเอาข้างเดียวนะสิอะไรแบบนี้นะ
แต่ถ้าหากว่าผ่านด่านไปได้ คือหลบเลี่ยงหรือว่าปัดมันนะ
หรือถ้าไหนๆ มันกัดไปแล้วก็ยอมให้มันอิ่มไป แล้วก็ค่อยปัดไล่อะไรแบบนี้นะ
ทำอยู่สักช่วงหนึ่งเจ็ดวันหรือบางทีบางคนก็อาจจะเจ็ดเดือนนะ
จะพบเลยว่าการรบกวนจากรอบข้างเนี่ยมันจะหายไป
หรือว่าเบาบางลงมากจนไม่เป็นทุกข์ ไม่เกิดความระคาย

แต่ประเภทที่ว่ามานึกมาเข้าใจเอาว่านี่กำลังถูกทดสอบอยู่
จริงๆ แล้วเนี่ยหลายๆ ครั้งเป็นเรื่องของวิบากนะครับ
วิบากกรรมจากหนหลังส่งคนมารบกวนหรือวิบากกรรมที่เกิดจากความคิดวิธีคิด
มันก็อาจจะเป็นคลื่นรบกวนทางใจที่กระเพื่อมขึ้นมาโดยที่ไม่มีปี่มีขลุ่ยนะครับ
แบบนั้นเนี่ยก็ขอให้มองเป็นกรรมทางความคิดนะ
ที่กำลังส่งผลเป็นคลื่นกระเพื่อมเป็นคลื่นรบกวนตัวเองอะไรไป

 โดยสรุปแล้วใจความก็คือให้สังเกตว่าความทุกข์ทางใจ
ความกระสับกระส่าย ความกระวนกระวายทั้งหลาย
จะเป็นด้วยสาเหตุจากภายนอกหรือภายในก็ตาม
ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นมาเพื่อให้เรารู้อยู่เห็นอยู่
ว่าเดี๋ยวมันก็ค่อยๆ ลดระดับลง หรือไม่ก็หายไปให้เห็นทันที
เราดูอยู่แค่นั้นไม่ต้องไปสงสัยว่าจะโดนทดสอบอีกแค่ไหนเท่าไหร่
มันไม่มีการตั้งระยะอะไรแบบนั้นหรอก
ถ้าพูดถึงการทดสอบ มันทดสอบไปตลอดชีวิตจนกว่าจะตายนั่นแหละ
แต่ถ้าหากว่าเรามองเป็นเครื่องฝึก เครื่องรู้ เครื่องดูนะครับ
เราก็จะเห็นว่า เราได้รู้ เราได้ดู น่าพอใจที่ได้เห็นทุกวันเช่นกัน