ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๒๑๙

ถาม - ผมโกรธญาติมาก ย้ำว่ามากๆ เลยครับ
จะทำอย่างไรดี ทั้งในแง่ทางโลกและทางธรรม

ตอบ - โกรธมากก็เป็นเครื่องฝึกที่นะใหญ่มาก
เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ให้คิดว่าอะไรที่มันเป็นอารมณ์ที่แรงมาก
เราเอาชนะมันได้ เราก็ต้องแข็งแรงมาก
แล้วมันก็จะได้ความรู้สึกปลื้มมากเช่นกัน
คือถ้าไม่มีจุดมุ่งหมาย ไม่มีอะไรที่เราจะใส่ไว้ในใจว่า
ไอ้นี้คืออะไร มันก็เหมือนกับไม่ทราบจะทำไปเพื่ออะไร

อย่างเช่นบอกโกรธญาติมาก
แล้วถ้าหากว่าจัดการกับความโกรธชนิดนี้ได้ แล้วจะได้อะไร
ได้ความเสียเปรียบเหรอ ได้ทำให้เขายิ่งเหลิงเข้าไปใหญ่เหรอ
ถ้าคิดทำนองนี้เนี่ย มันไม่จบ แล้วเราก็ไม่มีแก่ใจที่จะจัดการกับความโกรธ
แต่ถ้าหากว่าโกรธมากแล้วจัดการได้ แปลว่าได้คะแนนมากนะ
มีความก้าวหน้าทางจิตมาก คุณภาพของจิตจะดีขึ้น
แล้วจะสามารถรับมือกับความโกรธชนิดอื่นๆ ที่มาจากทางอื่นได้ดีขึ้น

ถ้ามันมีรางวัล มีเป้าหมายที่ชัดเจนตั้งไว้ในใจ
มันก็จะมีแก่ใจที่จะเอาชนะความโกรธนะ
ไม่ว่าจะมากแค่ไหนเนี่ย มันยิ่งเป็นเรื่องท้าทาย
ไม่ใช่เรื่องที่จะทำให้เกิดความท้อถอย
ท้าทายกับท้อถอยต่างกันตรงที่ว่า
มีจุดมุ่งหมายมีเป้าประสงค์หรือเปล่าเท่านั้นเอง