Print

เพื่อนธรรมจารี - ฉบับที่ ๓๙๔

ngodngam1 

 งดงาม

  This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

 

ใช้เวลาชีวิตอย่างคุ้มค่า

 

        dhammajaree394

 

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๕ ท่านผู้อ่านทุกท่านครับ
ในช่วงปีใหม่นี้ ประเทศไทยก็ยังคงอยู่ในช่วงสถานการณ์
ของการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19
ส่วนในประเทศอื่น ๆ ก็มีเชื้อไวรัสโควิด-19 โอมิครอนที่แพร่ระบาดได้เร็วกว่าเดิม
กำลังแพร่ระบาดอย่างรุนแรงในอเมริกา และหลายประเทศในทวีปยุโรป
และกำลังเริ่มเข้ามาแพร่ระบาดในประเทศไทย
ซึ่งก็ทำให้เห็นได้ว่าวิกฤติโรคระบาดนี้ยังไม่จบได้โดยง่าย

โดยปกติแล้วในทุกปี เราก็พึงพิจารณาทบทวนว่า
ในปีที่ผ่านมา เราได้ใช้เวลาชีวิตไปอย่างคุ้มค่าหรือไม่
และเราวางแผนที่จะใช้ชีวิตในปีต่อไปทำอะไร
เพื่อที่ว่าเราจะได้ใช้เวลาชีวิตให้เป็นประโยชน์มากที่สุด
ซึ่งการที่เรามีชีวิตอยู่แม้ช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ทำประโยชน์ได้มาก
ย่อมจะคุ้มค่ากว่าการที่เรามีชีวิตอยู่ยืนยาว แต่ไม่ได้ทำประโยชน์อะไร

ตามพระธรรมคำสอนนั้น ในอรรถกถาของคาถาธรรมบท สหัสสวรรคที่ ๘
(พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ธรรมบท) พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงสอนว่า
ความตั้งอยู่ในศีลแล้วเป็นอยู่แม้วันเดียว
ประเสริฐกว่าการทำโจรกรรมตั้งอยู่ในทุศีลเป็นอยู่ตั้ง ๑๐๐ ปี
ก็ผู้ใดทุศีล มีใจไม่ตั้งมั่น พึงเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี
ความเป็นอยู่วันเดียวของผู้มีศีล มีฌาน ประเสริฐกว่า
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25.0&i=18&p=9

ความเป็นอยู่แม้วันเดียวของผู้ประพฤติในปัญญาสัมปทา
ประเสริฐกว่าความตั้งอยู่ในกรรมของผู้มีปัญญาทรามเห็นปานนั้น เป็นอยู่ตั้ง ๑๐๐ ปี
ก็ผู้ใดมีปัญญาทราม มีใจไม่ตั้งมั่น พึงเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี
ความเป็นอยู่วันเดียวของผู้มีปัญญา มีฌาน ประเสริฐกว่า
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25.0&i=18&p=10

ความเป็นอยู่แม้เพียงชั่วขณะของท่านผู้ปรารภความเพียร
ประเสริฐกว่าความเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี ของบุคคลผู้เกียจคร้าน
ก็ผู้ใดเกียจคร้าน มีความเพียรอันทราม พึงเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี
ความเป็นอยู่วันเดียวของท่านผู้ปรารภความเพียรมั่นประเสริฐกว่า
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25.0&i=18&p=11

ความเป็นอยู่วันเดียวก็ดี ขณะเดียวก็ดี
ของผู้เห็นความเกิดขึ้นและความเสื่อมแห่งปัญจขันธ์เหล่านั้น
ประเสริฐกว่าความเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี
ของผู้ไม่เห็นความเกิดขึ้นและความเสื่อมแห่งปัญจขันธ์
ก็ผู้ใดไม่เห็นความเกิดขึ้นและความเสื่อมอยู่พึงเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี
ความเป็นอยู่วันเดียวของผู้เห็นความเกิดและความเสื่อมประเสริฐกว่า
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25.0&i=18&p=12

ความเป็นอยู่แม้ครู่เดียวของผู้เห็นธรรมที่พระตถาคตแสดง
ประเสริฐกว่าความเป็นอยู่ ๑๐๐ ปีของผู้ไม่เห็นธรรมที่พระตถาคตแสดง
ก็ผู้ใดไม่เห็นธรรมอันยอดเยี่ยม พึงเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี
ความเป็นอยู่วันเดียวของผู้เห็นธรรมอันยอดเยี่ยมประเสริฐกว่า
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25.0&i=18&p=14

ความเป็นอยู่แม้เพียงขณะเดียวของผู้เห็นพระนิพพาน
ประเสริฐกว่าความเป็นอยู่ ๑๐๐ ปีของผู้ไม่เห็นพระนิพพานอย่างนั้น
ก็ผู้ใด ไม่เห็นบทอันไม่ตาย พึงเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี
ความเป็นอยู่วันเดียวของผู้เห็นบทอันไม่ตายประเสริฐกว่า
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25.0&i=18&p=13

โดยสรุปแล้ว การที่เรามีชีวิตอยู่แม้ช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ทำประโยชน์ได้มาก
ย่อมจะคุ้มค่ากว่าการที่เรามีชีวิตอยู่ยืนยาว แต่ไม่ได้ทำประโยชน์อะไรครับ