Print

ธนาคารความสุข - ฉบับที่ ๑๖๕

eddy_coverบทเรียนจากคุณครู

โดย aston27
aston2

BOH165 resized

(ภาพประกอบโดยความใจดีของคุณ SevenDaffodils ครับ)

Q : “มีครูที่เคยเรียนกับท่านสมัยมัธยมปลาย ตอนนั้นท่านดูเข้มแข็งมาก
พอเกษียณ กลับดูอ้างว้างจนเขียนออกมาเป็นบทกลอนว่าชีวิตหลังเกษียณเหงามาก
อ่านแล้วกลัวว่า ขนาดครูผู้เสียสละอุทิศตนทำความดีงาม ยังต้องมีภาวะเช่นนี้
เราควรเตรียมตัวเช่นไรเพื่อเตรียมพร้อมกับเหตุการณ์เช่นนี้คะ”

A : ฝึกอยู่กับปัจจุบันอย่างมีสติ
คืออยู่กับความจริงเฉพาะหน้าไว้บ่อยๆครับ

จุดพลาดของคุณครูท่านนี้คือ
ท่านยึดมั่นถือมั่น ใจท่านขาดธรรมะบางข้อไป
เลยขาดปัญญา ยอมรับความจริงไม่ได้
ว่าทุกอย่างในชีวิต มันเป็นเรื่องชั่วคราวทั้งนั้นแหละ

โลกนี้มีคุณครูอยู่มากมายในทุกที่ทุกแห่งแหล่งศึกษา
ทำหน้าที่บอกทาง ชี้ทางให้นักเรียนได้เดินไปสู่ความเจริญ

แต่ครูที่สำคัญและยิ่งใหญ่ ผู้สอนเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
ก็คือพระพุทธเจ้าของพวกเรานี่เอง

อันนี้ไม่ได้ยกย่องกันลอยๆ แต่เพราะความรู้ที่ท่านสอน
ไม่ใช่ความรู้กิ๊กๆ ก๊อกๆ กระจอกงอกง่อย
แถมท่านสอนลูกศิษย์ที่มีจริตหลากหลาย
ตั้งแต่เทวดา มาร พรหม เรื่อยมาถึงมนุษย์ผู้มีปัญญา
เมตตากระทั่งพวกท้ายๆ แถวยังไม่พ้นแนวโคลนตมอย่างผม

หนึ่งในความจริงที่มีตรงกับเรื่องนี้มาก คือ โลกธรรม ๘
ท่านสอนไว้ว่า โลกนี้มีความจริงอยู่ ๔ คู่ ๘ อย่าง

คือเมื่อมีลาภ ก็มีความเสื่อมไปของลาภ เป็นธรรมดา
เมื่อได้ยศมา ก็มีความเสื่อมไปของยศ เป็นธรรมดา
เมื่อมีคำสรรเสริญ ก็จะมีคำนินทา คู่กันเป็นของธรรมดา
เมื่อสุขมาถึง ก็ย่อมมีทุกข์ สลับมาแสดงตัว เป็นของธรรมดา เช่นกัน

พิจารณาแบบนี้บ่อยๆ แล้วใจจะเบา
เวลาได้อะไรมา ก็ไม่หลงใหลได้ปลื้มมาก
เวลาเสียอะไรไป ก็ไม่ตีอกชกตัวว่าผัวทิ้ง

คนชมก็ยิ้มๆ แล้วก็ไม่หลงตัวยืดตัวพองอะไรมาก
คนด่าก็ยิ้มๆ แล้วก็เข้าใจว่ามันธรรมดาโลก

ตอนมียศมีตำแหน่ง มีชื่อเสียง ก็อยู่กับมันแบบมีสติ มีปัญญา
รู้ว่ามันของชั่วคราว เหมือนตำแหน่งนางสาวไทย
กระทั่งแชมป์โลกอะไรต่างๆ ก็ล้วนแต่มีวาระของเขานะ
ไม่ได้เป็นกันยาวข้ามเวลาตั้งแต่อริสโตเติลเกิด
เลยเถิดไปจนถึงสตีฟจอบส์ตายเสียเมื่อไหร่

ตอนสุขมา ก็ไม่ยึดมั่นถือมั่น ไหลไปในความประมาท
ตอนทุกข์มา ก็ยิ้มรับได้ เข้าใจว่ามันของธรรมดา
แล้วมันก็มาแค่ช่วงเวลาหนึ่ง

คนมีสติ มีปัญญา จะเห็นความจริงว่า
ไม่มีอะไรเลยที่เป็นของถาวรในชีวิตนี้
จึงไม่สมควรเลย ที่จะยึดมั่นถือมั่นกับอะไรให้ใจทุกข์
พิจารณาแบบนี้ทุกวันๆ ทุกบ่อยๆ นะครับ

เท่ากับว่าคุณครูท่านนี้ได้สอนเจ้าของคำถาม
ทั้งเมื่อตอนที่ยังเป็นครู และตอนที่ท่านเกษียณแล้ว

สุขสันต์ทุกๆ วันที่มีครูครับ