Print

ธนาคารความสุข - ฉบับที่ ๑๒๘

วันเกิด วันแก่ วันอยู่

โดย aston27

(ภาพประกอบแสนสวยจากคุณ SevenDaffodils ครับ)
bank-128
ปีนี้คุณผู้อ่านอายุเท่าไหร่แล้วครับ
?

ผมเป็นคนไม่ค่อยตื่นเต้นกับวันเกิดเท่าไหร่นัก ยิ่งนานปีขึ้น ความตื่นเต้นก็ยิ่งลดลง

๒๗ สิงหาคม ที่ผ่านมา ผมอายุ ๔๓ ปีบริบูรณ์แล้วครับ

มักจะมีคนบอกว่าผมเป็นคนหน้าอ่อน ทีแรกผมไม่รู้หรอกว่าเขาแกล้งให้กำลังใจเราหรือเขาชมจริง
จับก็ไม่เคยจับแล้วรู้ได้ไงว่าอ่อน

แต่พอไปเจอเพื่อนรุ่นเดียวกันที่รูปร่างหน้าตาอาวุโสกว่าเราเยอะเข้า บางคนเจอกันตอนเลี้ยงรุ่น เห็นหน้าแล้วเริ่มไม่มั่นใจว่าคนนี้อาจารย์ที่เคยสอนหรือเพื่อนเราหว่า ก็พอจะเคลิ้มตามคำนั้นไปบ้างเหมือนกัน

มักจะมีคนถามว่า วันเกิดคุณแอสตันไปทำบุญอะไรที่ไหนเป็นพิเศษมั้ย

ผมมักจะตอบว่า ทุกวันที่ผมยังมีชีวิตอยู่มันพิเศษสำหรับผมทุกวันแหละครับ บุญผมก็ทำของผมทุกวัน ได้มีชีวิตทำบุญสร้างกุศล มันก็พิเศษทุกวันอยู่แล้ว

วันเกิดน่ะมีแค่ปีละวัน แต่วันที่ยังมีชีวิตอยู่ มันมีถึงปีละ ๓๖๕ วัน อันไหนมันสำคัญกว่าล่ะ
ฉะนั้นแทนที่จะสุขสันต์วันเกิดกันแค่ปีละวัน ควรจะสุขสันต์วันอยู่ ให้ทุกๆ วันที่มีชีวิตอยู่นะ

ผมบอกเพื่อนๆ ในเฟซบุ๊คว่า วันเกิดมันก็เป็นอีกวันที่ผมแก่ลง เท่านั้นเอง อย่าตื่นเต้นอะไรเลย
ไม่ต้องอวยพรก็ได้ แต่จะไม่ให้อวยพรเลยเดี๋ยวก็จะขัดศรัทธา

เอาน่า...อย่าเรื่องมาก เขาอวยพรก็ดีกว่าเขาแช่งแหละนะ ^^

จะว่าไปวันเกิด วันแก่ หรือปีใหม่ก็มีประโยชน์เหมือนกันในทางหนึ่ง
คือเป็นเครื่องเตือนว่า อย่าประมาทนะ เธอแก่ลงเรื่อยๆนะ
บังเอิญช่วงก่อนวันเกิดผมไปประชุมที่ภูเก็ต ผมก็นั่งทบทวนชีวิตตัวเองดูว่าผ่านอะไรมาบ้าง

อะไรที่ยังไม่ดีไม่งามจะได้ลดละเลิก อะไรที่ดีอยู่แล้วจะได้พัฒนาให้เจริญยิ่งๆ ขึ้นไป
คิดได้ตอนนั้นพอดีกับกำลังนั่งบนรถบัส มองออกไปนอกหน้าต่าง
ก็เห็นต้นไม้ข้างทาง เสาไฟฟ้า ต่างๆ นานา ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป

ใจก็ระลึกขึ้นมาว่า อ่อ...สิ่งทั้งหลายในชีวิตเราก็คล้ายกันนี่เอง
มันผ่านมาแล้วก็ผ่านไป จะดีจะร้าย จะสวยงามหรืออัปลักษณ์ มันก็กลายเป็นอดีตหมดในชั่วพริบตา เพียงแต่ชีวิตเรามันไม่ได้วิ่งไวเหมือนความเร็วรถบัส แต่มันเดินด้วยความเร็วคงที่ วันละ ๒๔ ชม.

บางอย่าง พอนึกย้อนไป จะรู้สึกเหมือนว่าตอนนั้น เราจะเป็นจะตายกับมันให้ได้
เช่น ลืมทำการบ้านมา กระเป๋าตังค์พร้อมพาสปอร์ตหาย ตกงาน แฟนทิ้ง
โดนนินทาว่าร้าย โดนเกลียด ไม่ได้เกียรตินิยม ตัดสินใจผิด ฯลฯ

ถามว่าทุกอย่างที่ว่ามา ตอนนี้อยู่ที่ไหนของชีวิต ตอบว่า...โน่นเลยครับ อดีต
แล้วปัจจุบันมีอะไร ตอบว่า...มีลมหายใจพร้อมด้วยสติ และปัญญา
ซึ่งเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในทุกวันสำหรับผมแล้ว

ไม่ว่าวันเกิดของคุณจะมาถึงเมื่อไหร่ อย่ามัวใส่ใจวันเกิด
จนลืมทุกวันที่เราแก่ลงๆ แต่ยังมีชีวิตอยู่นะ

สุขสันต์วันที่ยังอยู่ครับ

ปล. ลืมประชาสัมพันธ์ไป เผื่อบางท่านยังไม่ทราบว่า หนังสือเล่มที่สี่ของผมออกวางจำหน่ายแล้ว ในชื่อ “วิตามินแห่งความสุข” นะครับ