ธนาคารความสุข - ฉบับที่ ๑๐๗
วันจันทร์ วันหยุด วันสุข วันทุกข์
โดย aston27
(ภาพประกอบแสนสวยด้วยฝีมือและน้ำใจจากคุณ SevenDaffodils ครับ)
เบื่อวันจันทร์กันบ้างไหมครับ?
ถ้าคุณลองเข้าไปค้นหาคำว่า “I hate Monday Syndrome” ในกูเกิล
คุณอาจแปลกใจที่มันมีบทความ ข้อเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้มากมายและจริงจัง!
อาจเพราะมันเป็นอาการสามัญประจำบ้านของคนทำงาน
โดยเฉพาะมนุษย์เงินดาวน์ สาวเงินเดือนทั้งหลาย
ที่ต้องตะเกียกตะกายแหวกว่ายในกระแสปัญหาในงานที่ทำ
รู้จักเพลง I Don’t Like Monday ของ The Boomtown Rats ไหมครับ
เพลงนี้เขียนโดยบ๊อบ เกลดอล์ฟ หัวหน้าวงและนักร้องนำ
เขาได้แรงบันดาลใจจากเหตุการณ์สะเทือนขวัญในวันที่ ๒๙ ม.ค. ๒๕๒๒
วันนั้นในซานดิเอโก แคลิฟอร์เนีย
มีเด็กผู้หญิงวัย ๑๖ ปีคนหนึ่งชื่อว่า เบรนดา แอนน์ สเปนเซอร์
ใช้ปืนยาวกราดยิงจากหน้าต่างบ้านตัวเอง
ไปยังนักเรียนและผู้คนหน้าโรงเรียนประถมแห่งหนึ่งที่อยู่ตรงข้าม
ผลคือมีคนตายไปสองคน เจ็บอีกเกือบสิบ พอโดนจับ
ตำรวจสอบปากคำว่า เธอทำอย่างนั้นทำไม เธอให้เหตุผลว่า
“I don’t like Monday” “เพราะฉันไม่ชอบวันจันทร์”
ผมคลับคล้ายคลับคลาว่า เคยมีการทำวิจัยเรื่อง
ปฏิกิริยาของจิตใจคนเราที่มีต่อวันแต่ละวัน
เช่นวันจันทร์จะทำให้คนห่อเหี่ยวได้มาก เมื่อคิดว่า
เวลาของการทำงานยังอีกหลายวัน
กว่าจะไปถึงวันหยุดที่แสนสุดอีกครั้ง
อย่างวันเสาร์กับวันอาทิตย์ก็ยังต่างกัน
เพราะบางคนรู้สึกว่า วันอาทิตย์คือวันก่อนวันจันทร์ เป็นต้น
ผมอยากบอกว่า มีเหตุผลหลายอย่างที่ชวนให้เราเกลียดวันจันทร์
แต่เหตุผลหนึ่งที่เราควรจะชอบมันมากๆ
คือ...การมีวันจันทร์ มันแปลว่า เรายังมีชีวิตอยู่
น่าสนใจว่าสัปดาห์หนึ่งมี ๗ วัน เสาร์อาทิตย์เป็นแค่ ๒ วันจากทั้งหมด
เท่ากับเวลาวันหยุดคิดเป็น ๒๘% ของเวลาหนึ่งสัปดาห์เท่านั้น
ถ้าเราเฝ้ารอวันหยุดให้มาถึง แล้วลืมมีความสุขกับวันธรรมดา
แปลว่าเรากำลังใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่กับความไม่ชอบรึเปล่านะ? :)
ผมเคยนึกดีใจที่วันเสาร์มาถึง แต่หลังๆผมเริ่มใจหายว่า
ยิ่งมันมาถึงเร็วเท่าไหร่ ก็แปลว่า...
เวลาส่วนใหญ่ของชีวิตเราหมดไปไวเท่านั้น
จริงอยู่ที่วันจันทร์อาจหมายถึงการเริ่มภาระหน้าที่ ความวุ่นวาย ยุ่งเหยิง
แต่ไม่เคยมีกฏข้อไหน ที่ห้ามไม่ให้เรามีความสุขได้ในวันจันทร์ไม่ใช่หรือ?
ถ้าเราตีค่าของวันจันทร์เป็นวันทุกข์
แล้วให้วันหยุดเป็นวันสุข
ในความรู้สึกของคนส่วนมากจะรู้สึกว่ามันต่างกันมากหลาย
แต่ในฐานะของผู้ปฏิบัติ มันมีค่าเท่ากัน
คือมันสอนธรรมะเราเท่าๆกัน
มันแสดงไตรลักษณ์ให้เราเห็นได้เท่าๆกัน
ที่น่าแปลกใจคือ เอาเข้าจริงวันสุขมันก็ดี
แต่เรามีวันสุขได้ เพราะมีวันทุกข์นะ
คุณว่าคนที่ว่างงาน ไม่มีงานทำ ไม่มีรายได้
เขาจะเป็นสุขกับวันหยุดไหม
อย่าลืมนะครับว่าเพราะงานที่ทำอยู่ในวันทุกข์ เราถึงเลี้ยงชีวิตเราได้
เพราะมันมีปัญหา หน้าที่เราถึงมีความสำคัญ
ตอนทำงานปีแรกๆ ผมเคยเบื่อว่าทำไมงานผมมันเจอแต่ปัญหา
หัวหน้าผมตอนนั้นเลยสอนว่าถ้างานเราไม่มีปัญหา
บริษัทเขาจะจ้างเรามาทำแป๊ะอะไร...โอ...ตาสว่างเลย ^^”
มาเรียนรู้จะยอมรับ เห็นคุณค่าของวันทุกข์
ไม่ว่าจะจันทร์ อังคาร หรือวันไหน และเจริญสติไปกับมันทุกวันๆ
เพื่อวันหนึ่ง ทุกวันจะเป็นวันสุขได้ ในท่ามกลางสารพันปัญหา
หรือดีกว่านั้น อาจไปถึงบรมสุขคือนิพพานได้เลย
ยังไม่ชอบวันจันทร์อยู่ไหมครับ?