Print

ธนาคารความสุข - ฉบับที่ ๑๐๐

ยุง เรื่องคัน เรื่องเกา เรื่องเก่า

aston2โดย aston27



bank_100

ในรายชื่อของสัตว์ที่ผมไม่อยากอยู่ใกล้นั้น มีงูนำหน้ามาก่อนแล้วตามติดๆมาด้วยยุงครับ

เคยมีคำกล่าวที่สะท้อนพลังยิ่งใหญ่ของสิ่งมีชีวิตเล็กๆที่เรียกว่ายุงว่า
“ถ้าคุณคิดว่าตัวเองเล็กเกินกว่าจะสร้างความแตกต่างให้ชีวิตหนึ่งได้
นั่นแปลว่าคุณยังไม่เคยอยู่ในห้องมืดๆกับยุง”

ผมมีปกติเป็นคนนอนง่ายครับ หัวยังไม่ถึงหมอนก็ไปขอพรพระอินทร์แล้ว
แต่ถ้าในห้องนอนดันมียุงขึ้นมาสักตัวสองตัว คืนนั้นจะเปลี่ยนเป็นฝันร้ายทันที

ยุงก็เหมือนคนนะครับ มีตัวที่นิสัยดี สุภาพ มีตัวที่เกเร ขี้โวยวาย
ยุงที่สุภาพ จะขี้เกรงใจเรา จะดูดเลือดทีแกจะบินวนยี่สิบรอบ
ยุงที่ขี้โวยวาย จะชอบบินมาทำเสียงวี้ๆๆ บ่นว่าหิวโว้ยๆๆ ชวนทรมานใจอยู่ข้างหู

ผมเคยเจอยุงที่ศูนย์ฝึกอบรมของกฟผ.บางปะกง ถึงได้ความรู้ใหม่ว่า
ยุงน้ำกร่อยเป็นยุงที่หน้าด้านมากๆ คือถ้าเขาจะเกาะก็เกาะได้ ไม่แคร์สื่อ
โดยจะไม่สนใจว่าเราจะยกมือ (ขู่จะ) ตบ จะตี จะปัด จะไล่ อย่างไร

แล้วเขาไม่มีมาแอบๆกัดเหมือนยุงทั่วๆไปนะ
บินมาถึงแกจะโผมาเกาะหน้าแบบไม่เกรงใจ แล้วตั้งหน้าดูดเลือดอย่างเดียว
ถ้าเป็นคนก็น่าจ้างไปทำงานปตท.สผ. สำรวจขุดเจาะน้ำมัน ท่าจะรุ่ง

ต่างจากยุงที่บ้านผมที่มักจะกัดผมเป็นตุ่มเล็กๆ แต่คันอย่าบอกใครเชียว
ที่น่าแปลกคือ ตุ่มยุงกัดบ้านผมนี่จะอยู่นานข้ามหลายวัน
ที่ว่าข้ามหลายวันนี่ ตอนนี้ผมมีตุ่มนึง ล่วงเข้าวันที่ ๖ แล้วยังอยู่ครับ

ถ้าไม่ไปสนใจอะไรมัน ก็เหมือนจะลืมๆไปว่ามีตุ่มยุงกัด
แต่ถ้าไปลูบโดน ไปสัมผัส ไปเกาเข้าเมื่อไหร่ เมื่อนั้นแหละ คุณเอ๊ยยยย
ยิ่งคันยิ่งเกา ยิ่งเกาก็ยิ่งคัน แบบนั้นเลย

ชีวิตจริงของคนเราไม่ได้มีแต่เรื่องเกาหรอกนะครับที่ทำให้คัน
บางทีเรื่องเก่าๆ มันก็ทำให้คันใจได้เหมือนกัน

บางเรื่องเวลาผ่านไปนานหลายปี นึกว่าจะลืมๆไปแล้ว
วันดีคืนดี มีอะไรมาสะกิดสะเกา เราก็กลับมาคันเพราะเรื่องเก่าๆนั่นอีก

อาจจะด้วยเพราะคำพูดของใครบางคน คำถามบางอย่าง ของอะไรสักอย่าง
สถานที่บางแห่ง ความทรงจำมันก็ผุดขึ้นมาได้เอง ราวกับเห็ดป่าหน้าฝน

บางคนเลือกจะจมแช่อยู่กับเรื่องเก่าๆเหล่านั้น แล้วนอนแผ่แช่ทุกข์
บางคนเลือกจะกดข่มไว้หวังจะให้ใจมันลืม แต่มันก็ไม่ลืมสักที

ลองวิธีแบบชาวพุทธสักทีดีไหมครับ มีสติรู้เท่าทันใจตัวเองไว้
เรื่องเก่าๆ มันก็เป็นแค่ความคิดนึก ความทรงจำของวันเก่า
แค่รู้ว่า ใจมันนึกถึง รู้ทัน แล้วไม่ต้องกระมิดกระเมี้ยน
รู้ทันแล้วไม่ชอบ รู้ว่าใจไม่ชอบ รู้ทันแล้วอยากลืม รู้ว่าใจอยาก
มันจะดับไปแล้วดื้อด้านคิดใหม่ ก็ไม่เป็นไร

จิตมันมีหน้าที่คิด เรามีหน้าที่ดู ต่างคนต่างมีหน้าที่
เราก็อย่าไปก้าวก่ายจิต อย่าไปสั่งห้ามมันคิด

ถ้าเข้าใจหลักการเจริญสติ อยู่กับปัจจุบันแบบนี้
เรื่องเก่าๆจะถูกจิตขุดมาเล่ากี่เรื่องก็ไม่น่ากลัว
เผลอๆกลายเป็นดี เพราะได้ล้างป่าช้ากันไปสักที

เริ่มเรื่องยุง มาจบที่ป่าช้า
ความคิดผมนี่มันอนิจจังจริงๆ ฮาฮา...