ธนาคารความสุข - ฉบับที่ ๙๓

Up In The Air รู้ขึ้น รู้ลง

โดย aston27

?

?

มีใครเป็นสมาชิกชมรมคนกลัวการนั่งเครื่องบินไหมครับ

สำหรับนักบิน ว่ากันว่าการบินนี่ยากที่สุดสองเวลา คือตอนขึ้น กับตอนลง
ถ้าจะมีเหตุเภทภัยอะไร ก็มักจะไปกันในสองช่วงนี้ โดยสถิตินะ

ไม่ได้พูดให้กลัวหรอก เพราะผมเองเมื่อก่อนนั่งเครื่องทีไร
ใจมันชอบจินตนาการว่า ถ้าเดี๋ยวเครื่องงอ ล้อหัก ปักหัว ลำตัวเป็นรู
มันจะเป็นยังไงน้า แล้วเราจะต้องทำท่า ทำใจยังไง

หลังๆมา ความกลัวน้อยลงจนถึงศูนย์ เพราะทำสมถะ พุทโธ แล้วดูจิต
กลัวรู้ว่าใจมันกลัว ฟุ้งซ่านรู้ว่าใจมันฟุ้ง เราเป็นแค่คนดู
ประกอบกับเจริญมรณานุสสติบ่อย เห็นความตายเป็นเรื่องธรรมดา

เคยเห็นกลอนที่พูดเรื่องมรณานุสสตินี่ไหมครับ

ระลึกถึงความตายสบายนัก
มันหักรักหักหลงในสงสาร
บรรเทามืดโมหันต์อันธการ
ทำให้หาญหายสะดุ้งไม่ยุ่งใจ
พระศาสนโสภณ (จตตสลลเถร)

คนเราจะตายก็เพราะถึงที่ถึงคราวหมดอายุขัย
ไม่ใช่เพราะนั่งรถ นั่งเรือบิน หรือนั่งกินก๋วยเตี๋ยว

เคยถามคนที่เป็นแอร์โฮสเตสหลายคน ว่ากลัวไหม เขาบอกกลัวผีมากกว่า
ส่วนหนึ่งเพราะบินบ่อยจนชิน อีกส่วนเพราะสถิติบอกว่า
การนั่งเครื่องบิน เป็นการเดินทางที่มีสถิติอุบัติเหตุน้อยมากเทียบกับรถยนต์

ส่วนที่เขาไม่ได้บอก แต่ผมคิดต่อเองว่า
อุบัติเหตุจากการบินก็มีสถิติคนรอดน้อยที่สุดด้วยละมั้ง แฮ่...

เมื่อต้นปีที่ผ่านมา มีหนังเกี่ยวกับคนที่บินบ่อยเข้าฉายในชื่อ Up In The Air
หนังเรื่องนี้ มีทั้งคนชื่นชม คนที่เฉยๆ และคนที่ไม่ได้ดู เลยไม่รู้จะยังไง

(เนื้อหาต่อจากนี้ จะเผยไต๋หนังเล็กน้อยนะครับ)

เป็นเรื่องของไรอัน บิงแฮม หนุ่มใหญ่ที่มีอาชีพในการเดินทางไปทั่วประเทศ
เพื่อทำหน้าที่แจ้งให้คนออกจากงานรับทราบ และเสียใจน้อยที่สุด
พร้อมเสนอโปรแกรมชดเชยการตกงาน รวมถึงให้คำปรึกษาหลังออกจากงาน

อย่าถามนะว่ามันมีบริษัทแบบนี้จริงหรือเปล่า เพราะผมก็สงสัยเหมือนกัน

ด้วยความที่เดินทางตลอดเวลา ไรอันจึงมีชีวิตส่วนใหญ่อยู่บนเครื่องบินและโรงแรม
มากกว่าจำนวนเวลาที่เขาได้อยู่บ้านของเขาเองจริงๆ

อาชีพรองอีกอย่างของเขา คือการเป็นนักพูดครับ
หัวข้อที่เขาพูดบ่อยๆคือ การ "ทำกระเป๋าสัมภาระชีวิตให้เบา"
เพื่อความสะดวกต่อการเดินทางของชีวิต
ซึ่งมันสอดคล้องกับวิถีและปรัชญาชีวิตจริงของเขานั่นแหละ

เขาเชื่อในคตินั้นมาตลอด
จนเมื่อมีผู้หญิงสองคนผ่านเข้ามาเปลี่ยนความคิดเขา
แล้วเขาก็ได้บทเรียนครั้งใหญ่ ซึ่งจะเป็นอะไร ผมไม่บอก ไปดูกันเอง

มีหลายอย่างที่ผมชอบในเรื่องนี้ หนึ่งในนั้นคือการที่เขาให้ภาพไรอัน
ซึ่งเป็นคนที่มีทักษะในการเจรจาสูง และหลายครั้ง เขาสามารถทำให้คนที่ถูกเลิกจ้าง
มองเห็นศักยภาพ และความฝันที่ตัวเองเคยมี ก่อนจะมาเป็นมนุษย์เงินเดือน

ไรอันมีอาชีพในการบอกเลิกจ้าง ให้คนออกจากงานมาตลอดชีวิต
แต่ตอนท้าย เขาใช้ทักษะอย่างเดียวกันช่วยให้สาวน้อยคนหนึ่งได้งานดีๆทำ

คล้ายๆจะสื่อว่า คนมีที่ความสามารถแล้วใช้มันในทางร้ายก็มี ในทางดีก็ได้

อีกอย่างที่เป็นทีเด็ดมากในเรื่องคือ ไรอันจะมีความใฝ่ฝันเสมอ
ว่าเขาจะสะสมไมล์ให้ได้ครบกี่ล้านไมล์ยังไงผมจำไม่ได้ (จะเอาอะไรกับปลาทอง)
เพื่อจะได้บัตรสมาชิกขั้นเทพ ที่ไม่เคยมีใครได้มาก่อน

แต่พอวันที่เขาได้มันจริงๆ เขากลับไม่รู้สึกดีใจ เพราะอะไรอันนี้ไปดูเอง
ที่บอกได้คือ มันคล้ายกับสิ่งที่ผมเห็นในชีวิตจริงของพวกเราแฮะ

หลายคนมีเป้าหมายชีวิตทางโลก ว่าจะต้องมีอันนั้นจะต้องได้อย่างนี้
เช่นอยากมีบ้านใหญ่ๆ อยากมีรถหรูๆ อยากมีเงินเยอะๆ อยากมีแฟน อยากแต่งงาน
อยากได้ซี ๑๐ อยากมีบริษัท มีชื่อเสียง อยากเป็น CEO ฯลฯ

ครั้นพอได้มาแล้วส่วนมากก็จะพบว่า มันก็รู้สึกดีอยู่ช่วงนึง
ถัดจากนั้นก็จะเริ่มรู้สึกว่า มันก็อย่างงั้นๆแหละพี่น้องค้าบ

เหมือนคนไม่เคยไปเมืองนอก ได้ไปครั้งแรกๆ
ก็มักจะตื่นเต้นกี๊บก๊าบเหมือนแมลงสาบเห็นขนม
แต่แอร์โฮสเตสที่ผมรู้จัก จะบ่นแทบทุกคนว่าเบื่อมากกก

ปิดท้าย อยากบอกว่าชีวิตเรามันก็เหมือนการบินน่ะครับ
ไม่ว่าจะเบื่อหรือจะอยาก เกิดมาแล้วก็ต้องบิน
สำคัญที่ต้องบินด้วยความไม่ประมาท มีสติไว้

ความรู้ทางโลกมักจะสอนให้เรารู้วิธีบินขึ้นให้เก่ง ให้เร็ว ให้สูง
แต่ไม่ค่อยได้สอนว่า เวลามีเหตุต้องร่อนลง ต้องทำยังไง รับมืออย่างไร
คล้ายๆลืมไปว่า ไม่เคยมีเที่ยวบินไหนที่บินขึ้นแล้วไม่บินลง

แต่ธรรมะของพระพุทธเจ้าสอนทั้งขาขึ้น ขาลง
ใครบอกว่าเป็นชาวพุทธต้องจน เข้าใจผิดนะ เพราะท่านสอนวิธีรวยให้ด้วย

ท่านสอนว่าถ้าอยากรวยต้องมี

๑. อุฏฐานสัมปทา ให้หมั่นขยันทำกิน
๒. อารักขสัมปทา ได้มาแล้วรู้จักรักษา
๓. กัลยาณมิตตตา รู้จักคบคนดีเป็นมิตร
๔. สมชีวิตา เลี้ยงชีวิตตามสมควรแก่กำลังทรัพย์ที่หาได้

แต่ขณะเดียวกันท่านก็สอนโลกธรรม ๘ เตือนว่ามีขาลงไว้
มี ๔ คู่ คือได้ยศ เสื่อมยศ คู่นึงได้ลาภ เสื่อมลาภ คู่นึง
มีสรรเสริญ มีนินทา คู่นึง และสุขคู่กับทุกข์ เป็นคู่สุดท้าย

ถึงบอกว่าถ้าเข้าใจธรรมะ ก็เข้าใจโลก
เข้าใจโลก ทุกข์ก็เข้าถึงใจได้น้อย ใจก็สงบรำงับ ไม่ทุรนทุราย เวลาทุกข์

สุขสันต์วันที่ยังมีขึ้นมีลงเป็นของคู่กันนะครับ